Deze site laat op luchtige wijze de mooie en grappige kant zien van een miskende diersoort, de kraai en diens familie. Het is wel gestoeld op wetenschappelijke informatie.
Er wordt aandacht besteed aan:
Integenstelling tot andere intelligente dieren wordt vaak met afkeur gereageerd op kraaien, eksters, kauwtjes en roeken. Net als apen en dolfijnen zijn ze speels, ondeugend en grappig.
Waar komt die afwijzende houdeing vandaan? Van kinds af aan wordt men doordrongen dat kraaien verbonden zijn met het kwaad. Heksen en tovenaars hebben kraaien. Diegenen die de kist dragen bij een begrafenis worden kraaien genoemd. Onheil in films wordt versterkt met beelden en geluiden van kraaien.
Doordat dit doorlopend gebeurt neemt men onbewust een afkeurende houding aan tegenover kraaien.
Dat is waar, ze houden van hoge bomen en daarnaast liefst een open veld. Dat is waar kerkhoven precies aan voldoen en dat maakt het voor kraaien aantrekkelijk. De ontbinding van lichamen trekt bovendien veel torretjes en wormpjes en bij het spitten van een graf komen die aan de oppervlakte. Het open veld met hoge bomen en het aanwezigen voedsel trekt vogels aan. Niet meer of minder dan dat.
Op de foto ziet u een laan bomen, achter de boerderij. Dat trekt veel kraaien koppels.
Dat is waar, kraaien zijn omnivoren, het zijn alles-eters en passen hun diëet heel makkelijk aan, aan wat er voorhanden is. Hetgeen kraaien eten aan eitjes, jonge vogeltjes, kleine zoogdieren (muizen, mollen) heeft geen enkele negatieve invloed op de natuur of vogelstand.
De huiskraai Kraaibaai verorberd een muisje. Bij grotere zoogdieren kunnen kraaien met hun snavel niet de huid openen. Dan beginnen ze vaak bij bestaande openingen of weke delen, zoals ogen. Het zijn geen ogenpikkers zoals weleens beweerd wordt, ze gebruiken de mogelijkheden die ze hebben.
Dit valt in werkelijkheid reuze mee, en zeker niet alleen sieraden, maar ze kunnen kleine dingentjes laten verdwijnen. Die zijn dat vaak terug te vinden in of nabij hun nest. Ze zijn door hun intelligentie zeer nieuwsgierig en onderzoekend.
Maar andersom nemen ze ook wel eens cadeautjes mee voor diegenen die voor hun zorgen. Bij mij vind ik regelmatig lege schillen van doppinda's voor de raam en de deur. Dat doen ze overigens niet uit liefde voor de mens. Ze begrijpen dat de kunst van het vleïen hun meer voer kan opleveren.
Foto reeks: Kraai vindt trouwring.
De meeste mensen weten wel het verschil in kraai-achtigen wanneer het over een ekster of gaai gaat. Een kauwtje wordt door velen ook nog onderscheiden. Het verschil tussen raaf, kraai en roek wordt al wat moeilijker. Zelf heb ik geen foto's van deze verschillende soorten, en verwijs ik naar pagina's op internet die dit verschil duidelijk laten zien. De vorm van de staart bij de raaf en de kraai wordt overdreven schematisch weergegeven in de kleur groen
De raaf is de grootste van de kraai-achtingen en komt slechts sporadisch voor in Nederland. In 2018 was de schatting 135-150 broedparen. Het verschil in grootte is slechts zichtbaar is wanneer u de raaf daadwerkelijk naast andere kraai-achtigen ziet. Het meest zichtbare onderscheidend tussen de raaf en kraai is de vorm van de staart tijdens de vlucht. De staartvorm van de kraai is meer van een gelijkbenig trapezium, en van de raaf lijkt op een ongelijkbenig ruit. Daarnaast heeft een raaf eerder meer borstelachtige veren in de hals.
De getoonde foto van de vliegende raaf, mag indien de bron vermeld wordt, gebruikt worden. Deze foto komt van: Door Ken Billington - Eigen werk, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=12343095
De foto van de staande raaf is van Carl T. Bergstrom
Deze foto laat ook duidelijke de vergaande snavel bedekking bij de raaf zien.
De roek is net als de kauw een kolonie vogel. Behoudens bij zeer jonge roeken, heeft de roek een geheel kale snavelbasis en is de snavel grijs van kleur. De raaf en de kraai hebben beiden een bedekte snavelbasis, de raaf nog iets meer dan de kraai.
Daarnaast lijkt de roek iets van een voorhoofd te hebben, een niet egaal verloop van de schedelvorm aan de voorzijde. De raaf en de kraai hebben een heel gelijkmatig verloop van de schedellijn. Een ander verschil is dat een groep roeken of kauwtjes vaak aanzienlijk groter zijn dan een groep kraaien of raven.
Twijfelt u of het een kraai of raaf is, neem dan maar bij voorkeur aan dat het een kraai is. De raaf komt in Nederland niet veel voor, en houdt zich het meeste op in natuurgebieden waar ook kadavers van grote dieren te vinden zijn.
De kraai op tafel is huiskraai Witje, altijd heel oplettend en schuchter. Heel duidelijk ook de zwart/blauwe kleurschakeringen. Witje dankt haar naam aan de witte plekjes hier en daar.
De Gaai, waarvan vele ondersoorten bestaan, ook wel lolbroek genoemd.
Fotograaf: Door I, Luc Viatour, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5933620
De Ekster met zijn prachtige kleuren. Het zijn net brutale aapjes.
Zwart/wit met een mooie rug en staart, die ook nog eens best lang is.
Kauwtjes, heel guitige kolonie beestjes.
Tijdens deze opnames Een paar kauwtjes jagen een hele groep meeuwen de stuipen op het lijf.
